De eerste keer...

Ja heula, hier ben ik weer vanuit Montevideo. Kom net terug van mijn tweede live-optreden op televisie...

Dus, de eerste keer was gisteren. Vrijdag werd me verteld dat ik maandag live verslag moest gaan doen vanaf een festival. HELP! Heb nog nooit live verslag ergens van gedaan en al helemaal niet in het Spaans!

De bedoeling was dat ze me gingen voorstellen in de studio, daarna hadden we 15 minuten om op het festival te komen en mensen te vinden om te interviewen. Dan, 3 minuten interview, 5 minuten rust en dan weer 3 minuten interview. En dat allemaal live, lekker dan.

Heb gelukkig wel geslapen zondag en maandagochtend was ik mooi op tijd op mn stage voor ´mijn laatste dag bij de Urguayaanse televisie´. Was eerst nog mn perspas vergeten maar het ging goed met de make-up, had prima kleren, en bovendien geen optie om het gewoon niet te doen.
Heb nog een poging gedaan om mn been te breken op de trap maar jammer, mislukt.

Ben stiekem toch een beetje bijgelovig dus had een armbandje dat ik van mama en René had gekregen om, eentje van mn vriendinnen en een ketting van mn oma. Weet zeker dat dat me gered heeft want de presentatie in de studio ging goed. Ben maar gewoon gegaan; wel met decolleté en wapperend blond haar om me in geval van nood te redden. Maar goed, heb het zelfs nog gered om een grapje te maken.
´Heb je een vriendje?´ ´Nee, nou ja, soms, ligt eraan met wie ik praat´. Kan op meerdere manieren begrepen worden dus lekker prima.

Goed, al met al ging het goed, mijn oortje viel wel uit maar was toch niet aan het opletten. Heb mensen geinterviewd, me niet verschrikkelijk vergist in mn Spaans en iedereen begreep het ook nog eens. Toen ik terug kwam bij de zender kreeg ik een aardig applaus. En, de boodschap dat ik vandaag weer moest, en morgen, en donderdag.

Nou, dat was dus mijn televisiedoop. Vandaag stonden we in de krant, ik citeer (voor degenen die Spaans kunnen):

´Una nueva figura femenina engalana el programa y es Holandesa Kim Brink (22) quien hizo su primera intervencion desde la rural del Prado. Muy fresca y hablando Español lo mejor posible, Kim se topó con la tradicion uruguaya e hizo ´bautizo´ que no podia fallar en ´De igual a igual´: tomar mate (que no le gustó).

Het gaat nog even door en een andere krant schreef ook nog over het programma, vet grappig toch?

Nou, dat was mn stage, gaat goed tot nu toe. Vind het wel spannend allemaal, zeker omdat je live niet kunt monteren dus als het fout gaat, heb je pech. En dat is best lastig, improviseren in het Spaans. Vind het wel de bom diggy dat ze me de kans geven het zo te doen. Ze hebben me in het spreekwoordelijke diepe gegooid, en godzijdank leef ik nog.
Heb het zelf allemaal nog niet terug gezien dus ben benieuwd.

Verder heb ik ook nog een leven hier en ben ik vorig weekend naar Punta del Este gegaan om lekker te bakken en lezen op het strand. Dat bakken is gelukt, was rood aangebrand met als hoogtepunt een tomatenneus.
Op het strand kwam ik twee Nederlandse meisjes tegen die lekker vier maanden door Zuid-Amerika gaan reizen. Was wel fijn om weer even een tijdje Nederlands te kunnen praten, de enige keer dat ik tot dan toe nog maar Nederlands had gepraat was met Bathmen aan de telefoon.

Toen ik zondag terugliep naar de bus met mn rugzak, kreeg ik een ontzettende zin om te gaan reizen, dus denk dat ik de 2 weken naar mn stage ga gebruiken om naar Rio de Janeiro (met Sofie!) ook maar Argentinie wat meer te verkennen.

Hoe is het daar allemaal? Hoorde dat jullie storm en regenellende hadden.
Nou, zal jullie niet langer ophouden, ga lekker naar huis ook om goed al die make-up van mn hoofd te schrobben.

Ajuus!