Me voy, que lastima pero adios....

Jongens, ik heb jezus gezien, hij staat op een berg achter mijn hostel...Jaja, ik ben dus in Rio! Maar voordat het hier losbarst nog even terug naar Montevideo.

Afgelopen weekend was mijn laatste uitgaansweekend, goed besteed en zaterdag tot half 8 ´s ochtends lekker staan housen. Heb geen afscheidsfeestje gegeven, na de jankboel van Valencia leek het me beter om als laatste feestje in mijn herinnering mijn verjaardag te hebben.

Wel leuk, had zaterdag mijn laatste programma en alle verschrikkelijke cumbiabands hebben liedjes voor me gezongen. Gelukkig hou ik echt niet niet niet van die muziek dus heb het allemaal droog gehouden. En zaterdagavond dus uit. Voor de laatste keer whisky en champagne in de vip, boehoeeee, dat ga ik missen!
Ga straks weer gewoon terug naar de lauwe pils!
En de dag daarna (met goede whisky heb je geen kater hehe) mijn laatste voetbalwedstrijd. Gelukkig heeft Penarol gewonnen en spelen ze deze zondag voor de titel, waaaa, en ik ben er niet. O, en eindelijk is mijn grote droom waar geworden, ik ben een voetbalvrouw!! Had toch de vorige keer geschreven over die keeper van penarol? Nou hehe, we hebben lekker gedate de laatste weken. En uitgekeken voor de paparazzi.
Het is (was) hier faantastisch!!

Het is zo raar, had helemaal nog niet het idee dat ik klaar was om weg te gaan. In Valencia waren er veel mensen die ook weggingen maar hier gaat alles door en ik mis delen van de verhalen. Raar raar raar!

Om een beetje te wennen aan het idee van weggaan en af te kicken van de luxe, ben ik met mijn huisgenootje Laura een paar dagen naar Cabo Polonio gegaan, een kustplaatsje met 40 inwoners, en zonder electriciteit, back to basic dus.Was echt onwijs mooi, in een hostel 20 meter van de zee en s avonds met zn allen om de houtkachel. Neurds als we waren hadden we alleen twee flessen wijn en een fles whisky mee, het eten waren we even vergeten. En denk maar niet dat er een winkel is in Cabo Polonio! Ellende drama drinken om te vergeten en dood gaan van de kou. Goed, laten we het erop houden dat ik heel erg 1 voelde me de natuur.

Donderdag heb ik nog even snel een programma gedaan, hehe, ben ondertussen een pro en s avonds hop de bus in. Heb me de hele week stoer gehouden maar toen ik doei moest zeggen tegen laura en de bus in, kon ik niet meer. Lekker janken in de bus, is dat zoooo 2008? Maar ook zo gek, kan hier niet zo maar een twee hupsakee terug...
Maar, ik moest iedereen beloven in de zomer terug te komen dus wie weet.

Dat ik het een drama vond om weg te gaan staat trouwens los van terug gaan naar Nederland hoor! Zijn 2 verschillende dingen, weggaan hier en terug komen daar. Wie wil er uit donderdag de 19e? Tivoli?

Goed, mijn minuten zijn op in Rio, en deze computer de mierrrrda

Snel meer vanuit Rio, groetjes uit Copacabana!!!!

(hihi, en dan nog even dit). Wie wil er met mij een docu maken over De Duitser? Kwam mijn kamer binnen en er was 1 geordend bed, ik dacht: dat moet een duitser zijn..En dat was het ook. Een duitser pur sang. Hij is hier om Portugees te leren en om mensen te ontmoeten blijft hij in het hostel. Hij komt niemand tegen op zijn school, want, hij heeft priveles, dan gaat het sneller.
Op zijn bed ligt een Portugees boek, om ook buiten schooltijd te oefenen.
Als iedereen hier rondloopt in zwembroek (het is tenslotte 30 graden), trekt de Duitser een lichtroze gestreken overhemd aan en vliegt de badkamer in om zijn haar te gellen. En zelfs mijn Italiaanse kamergenoot maakte de opmerking: het is een echte duitser. Dit terwijl hij het doosje met 5 paar oordopjes omhoog hield. Je weet tenslotte maar nooit waar je oordopjes kunt kwijtraken.
Het moet een drama zijn voor de arme jongen want ik slaap boven hem en moet dus via zijn bed omhoog. Imagine, al die zandkorrels die ik ga achterlaten! Hihi