You like Syria?
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kim
29 November 2007 | Syrië, Damascus
Ik mag roken in een internetcafe!
Roland en ik zijn ondertussen aardig geintegreerd hoewel ons Arabisch nog niet verder komt dan de(belangrijke) woorden: deur, koud, 5, interview en ok.
Gisteren was de afsluiting van de workshops. Na twee dagen intensieve omgang met onze 16 Syrische studenten voelde het raar om afscheid van ze te nemen. Ik heb veel bewondering voor de meiden (sorry voor het woord) hier die vechten voor hun rechten en vrijheid. Ze komen vaak naar me toe om te zeggen dat ze graag willen werken, ook als ze getrouwd zijn. En dat ze een eigen mening hebben en zelf willen kiezen, waarvoor dan ook. 'Power to the woman' wordt dan ook af en toe lachend door de workshop heen gegooid.
Ze krijgen veel weerstand van hun directe omgeving want: ze hebben een te sterke mening. Ze weten wat ze willen, voor ons is dat normaal, voor hun een strijd. Een meisje vertelde: geen man wil me hebben omdat ik weet wat ik wil.
Wat ik meemaak, de indrukken en het gevoel gaan sneller dan ik kan snappen. Ik kan daarom moeilijk uitleggen 'hoe het zit'.
Eergisteren zijn we met een paar meisjes meegegaan naar hun campus. Het is een compleet dorp:15.000 studenten in 22 gebouwen. Jongens en meisjes zijn strikt gescheiden, een broer mag niet eens een computer voor zijn zus naar boven dragen.
Daar hebben we het vriendje(hier: een verloofde, anders is het niet accepte) van een van onze nieuwe vriendinnen leren kennen. Hij studeert archeologie en weet alles te vertellen over elke steen van Damascus. Zaterdag gaan we met hem de Moskee in. Het enthousiasme van de mensen hieromuit te leggen over hun land is enorm.
Het sissen en kijken van alle mannen hier, ja, dat gaat dus ook met vol enthousiasme. In Nederland is het hooguit een bouwvakker, hier iedereen. Ik wilde weten of dat zou veranderen als ik een hoofddoek om zou doen. Imani was zo lief om uit haar collectie van 50 hoofddoeken er een voor mij uit te zoeken.
Het verschil was groots. Toen ik op straat liep keek niemand meer naar me om, en zelfs Roland was totaal onopvallend. Ik kon rustig kijken in de winkeltjes en opgaan in het wandelend volk. Het geeft een erg veilig gevoel en toen ik vandaag de straat weer op ging zonder hoofddoek, baalde ik er best wel weer van.
Genoeg voor nu, morgen gaan Roland en ik de woenstijn in naar Palmyra. Ongetwijfeld weer spannend.
Roland en ik zijn ondertussen aardig geintegreerd hoewel ons Arabisch nog niet verder komt dan de(belangrijke) woorden: deur, koud, 5, interview en ok.
Gisteren was de afsluiting van de workshops. Na twee dagen intensieve omgang met onze 16 Syrische studenten voelde het raar om afscheid van ze te nemen. Ik heb veel bewondering voor de meiden (sorry voor het woord) hier die vechten voor hun rechten en vrijheid. Ze komen vaak naar me toe om te zeggen dat ze graag willen werken, ook als ze getrouwd zijn. En dat ze een eigen mening hebben en zelf willen kiezen, waarvoor dan ook. 'Power to the woman' wordt dan ook af en toe lachend door de workshop heen gegooid.
Ze krijgen veel weerstand van hun directe omgeving want: ze hebben een te sterke mening. Ze weten wat ze willen, voor ons is dat normaal, voor hun een strijd. Een meisje vertelde: geen man wil me hebben omdat ik weet wat ik wil.
Wat ik meemaak, de indrukken en het gevoel gaan sneller dan ik kan snappen. Ik kan daarom moeilijk uitleggen 'hoe het zit'.
Eergisteren zijn we met een paar meisjes meegegaan naar hun campus. Het is een compleet dorp:15.000 studenten in 22 gebouwen. Jongens en meisjes zijn strikt gescheiden, een broer mag niet eens een computer voor zijn zus naar boven dragen.
Daar hebben we het vriendje(hier: een verloofde, anders is het niet accepte) van een van onze nieuwe vriendinnen leren kennen. Hij studeert archeologie en weet alles te vertellen over elke steen van Damascus. Zaterdag gaan we met hem de Moskee in. Het enthousiasme van de mensen hieromuit te leggen over hun land is enorm.
Het sissen en kijken van alle mannen hier, ja, dat gaat dus ook met vol enthousiasme. In Nederland is het hooguit een bouwvakker, hier iedereen. Ik wilde weten of dat zou veranderen als ik een hoofddoek om zou doen. Imani was zo lief om uit haar collectie van 50 hoofddoeken er een voor mij uit te zoeken.
Het verschil was groots. Toen ik op straat liep keek niemand meer naar me om, en zelfs Roland was totaal onopvallend. Ik kon rustig kijken in de winkeltjes en opgaan in het wandelend volk. Het geeft een erg veilig gevoel en toen ik vandaag de straat weer op ging zonder hoofddoek, baalde ik er best wel weer van.
Genoeg voor nu, morgen gaan Roland en ik de woenstijn in naar Palmyra. Ongetwijfeld weer spannend.
-
29 November 2007 - 11:33
Robin:
That's my sister!! -
29 November 2007 - 11:40
Marije:
wow!
T Zou raar zijn als jij hier met een hoofddoek rond zou lopen, dus best tof dat je dat daar hebt mogen proberen!
Echt een ervaring Syrie! één om nooit te vergeten...
Tot maandag babe!
-
29 November 2007 - 11:41
Marije:
je mag Allah wel op je blote knieen bedanken.. ;-) -
29 November 2007 - 11:44
Ptr:
Roland totaal onopvallend? Moeilijk te geloven van die vleesgeworden linkse kerk.
Grappig hoe jullie beschrijven waarvan ik dacht dat een hoop echt wel erg cliché was. Bizar, ook.
Ik kijk uit naar de foto's! -
29 November 2007 - 11:49
Kim @ Peter:
We proberen de hele tijd buiten cliches te blijven en zijn ons er ook van bewust dat we er wel invallen.
Misschien na verwerking een meer helder beeld. -
29 November 2007 - 11:51
Roland:
ja spannend, overigens vergeet Kim te vermelden dat het vandaag niet zulk mooi weer is (kan nog steeds zonder jas lopen hoor) en dat we heerlijke fruitdrankjes kunnen drinken naast het 'tuut tuut TUUT de groetjes van banaan en de rest van de regering lawaaierige verkeer' En dat we gisteren in het instituut de docu "Pretpark Holland" hebben gekeken (arabisch ondertiteld) en dat ik me toch een beetje schaamde voor sommige dingen die Nederland rijk is, de mensen dan vooral. Ben niet echt trots op de gaypride ofzo en je hoeft niet te verwachten dat een Syrische studente er ook maar iets van snapt. Die denkt dat we dat elke dag doen ofzo.... maar goed zo leer je elke dag meer over jezelf hier. Dat staat vast en is erg leerzaam. Vanavond komt een mevrouw van DeFamilie producties die research heeft gedaan voor de docu langs om een inleiding te geven, ik hoop dat die een beetje nuancering aanbrengt. alle studenten moeten hier trouwens om 2200 uur weer op de campus zijn... beetje naar lijkt me. eh eh volgens mij gaan we zo weer eens SHOPPEN!!! een waar walhalla dames, komt dat zien, shouf shouf lekker graaien in bakjes en aaien over stoffen. En afdingen, ook belangrijk.
chamza, bab, chamzien, habibi, salaam, shokran, le of la, en naam en shou shou dat zijn de woordjes die we kennen., heb ook een Syrian Times gekocht. Opening: "Banaan reviews Iraqi refugee conditions with US lawmaker" gevolgd door "Zuiderburen kills two Hamas activists" En (meer typisch Syrisch) Mekdad:(iets van buitenlandse zaken): Syria played decisive role in launching peace process. jaja zo lusten we er nog wel een. Daar wordt vanuit de buitenwereld toch wel anders tegenaan gekeken.
gegroet salami
roland -
29 November 2007 - 11:58
Roland:
heel grappig: Zweedse dames naast ons leggen de eigenaar van het cafe even uit hoe je dus Wel op facebook en youtube enzo kunt komen. alleen Iran en Syrie kunnen daar dus niet op. Dat wist die man helemaal niet "Yes it's easy just use a proxy" haha, gaat mijn internet nieuwe mediea hart en vrije media idee wel sneller van kloppen -
29 November 2007 - 12:00
Kim:
Gelukkig is je even compleet met Facebook... -
29 November 2007 - 12:06
Inge:
and that is my brother :) !! -
29 November 2007 - 12:11
Suus:
Palmyra schijnt echt prachtig te zijn. Gaaf dat die meisjes zo assertief zijn, de spice girls zijn er niks bij. Ik kan niet wachten op meer verhalen! Veel plezier nog daar. Groetjes -
29 November 2007 - 12:33
Nichon:
yoooo anders upload je even wat feauteaux... ben benieuwd... en uruguay: wouw -
29 November 2007 - 13:37
Sarah:
Hey Kim,ja ken je me nog? Haha, ik volg je 'op de voet',maar sta vooral versteld van de vele leuke avonturen die jij al reizend meemaakt.Super dat je nu in Syrie zit. Hoe kom je daar nu weer terecht?Het lijkt me een grote, geweldige ontdekkingsreis! Mooi ! Veel plezier nog en geniet ervan!
Kus, Sarah -
29 November 2007 - 13:49
Sarah:
Enkele extra woorden 'Arabisch'
Labes? = hoe gaat het?
Smiejtie = mijn naam is
of:
ANA Kim = IK BEN kim
Gtie = mijn zus. Kan handige zijn ;)
Alash = waarom
Shoekran =dankjewel
La = nee
Slama Aleikom = welkom
Beslama = dag
-
29 November 2007 - 13:56
Nicky:
Ik zie dat je ook een site hebt gemaakt over je belevenissen hier in syrie, erg grappig om te lezen hoe jij je verblijf hier ervaart en wat je indrukken zijn!
Trouwens, Sarah, volgens mij is dat marrokaans wat je schrijft, in ieder geval wordt het hier in Syrie niet gebruikt..
Groetjes Nicky
NIASD -
29 November 2007 - 15:03
Marja:
\hoi \kim en \roland, goed om te lezen dat jullie het erg leuk hebben daar. Geniet nog de laatste dagen. Ro, gefeliciteerd met je zusje:) -
30 November 2007 - 13:39
Harold:
Keurig verhaal, mooi blond is niet lelijk krijgt wel een hele erge bevestiging. -
01 December 2007 - 17:14
Maartje:
Jemig Kim wat een indrukwekkende verhalen!! Veel plezier in de woestijn.
Vanavond tijdens het bier und weinfest zullen we een halve liter op je drinken! Tot snel! kus kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
