Beteeej!

Nou, jullie raden het nooit: ik ben in Valencia en ik leef! Die 13 kilo overbagage vond ik op Schiphol nog wel grappig maar door de straten van Valencia was het een niet zo´n groot succes.
We zitten in een youth hostel, er zitten nu drie mannen zwijgzaam om me heen (dit klinkt een beetje raar, maar ze zitten dus verspreid door de ruimte) in een soort van lounge a la 1980. Anne en ik hebben een 8 persoonskamer waar naast ons nog een frans meisje en een madrileense zitten. Die vrouw uit Madrid is echt heel eng. Ze is heel erg dik en is gevlucht voor haar man. Elke keer als we binnen komen kijkt ze ons heel kwaad aan. Ik ben bang dat ze ´s nachts op ons bed komt springen en dan heel hard gaat schreeuwen of zo. Gelukkig houdt ze het voorlopig bij diep zuchten. Vanavond hebben we het eerst huis gekeken, we konden er zo in dus dat is wel lekker. Alleen, het was niet heel erg gezellig dus morgen om 11 uur gaan we weer een huis kijken. O ja, om even te pesten: we hebben vandaag met onze voeten in de zee gestaan! Nu kunnen jullie dat ook wel maar hier is het niet zo dat je voeten eraf vriezen! Nou liebe leute, foto´s om dit te bewijzen komen later. Ik word nu een beetje zenuwachtig van een klokje naast mijn computer dat de minuten en seconden aftikt dus nog snel even wat nummers van huizen scoren.
Vergeten: de stad is heel mooi, met veel oude gebouwen in het centrum en overal kleine restaurantjes(mam, morgen ga ik koken hoor), barretjes, pleintjes en zo. We zijn net nog een Spanjaard tegen gekomen die Nederlands kon (echt waar) en op het einde zei hij: Ajuus! Dus: Ajuus!